Edebiyatı Anlayabilmek

Photo by Elijah O'Donnell on Unsplash

Edebiyatı herkes çok sevmez. Çoğu insan kendisine yakın bulmaz. Kitap okumanın sıkıcı olduğunu iddia ederler. Okuduklarını anlayamadıklarını, yorumlayamadıklarını söylerler. Edebiyatla uğraşan insanlara karşı da garip bir bakış açısı vardır. Ancak işin aslı öyle değildir. Edebiyatı anlayamamak benim için imkansız sayılabilir. Çünkü insan kendisini nasıl anlayabiliyorsa, edebiyatı da o kadar kolay bir şekilde anlar. Çünkü o içimizde var olan bir parçamızdır. 

Edebiyat, belki de sonu olmayan bir denize  bir yelkenliyle açılmak gibidir adeta. Rüzgar sizi nereye sürüklerse siz de o yöne doğru giderken bulabilirsiniz kendinizi. Edebiyatın mutlaka hemen hemen her insana dokunacak bir ucu bulunur. Çünkü onun doğası duygulara dayanır. Verilen her eser hissedilerek yazılmış birer incidir. Her sanatçı kendi duygularını, düşüncelerini dokundurur kağıtlara kaleminin ucuyla. Edebiyatı anlamamak diye bir düşüncenin var olduğuna inanmıyorum. Çünkü insanı insan yapan onun duyguları ve düşünceleridir. Edebiyat da bu duygu ve düşüncelerin bir nevi iletilme aracıdır. Elinize herhangi bir kitap ya da herhangi bir eser aldığınız zaman onun cümlelerinden illa kalbinize dokunan bir nokta bulabilirsiniz farkında olmadan. İşte o an edebiyatı anlamaya başlarsınız ve kendinizi bir anda edebiyatın içinde bulursunuz.

Edebiyat aslında sizin bir yansımanızdır. Ondan kaçmamayı öğrendiğinizde kendinizden de kaçmamayı öğrenmiş olursunuz.